شیرین کننده رژیمی جایگزین مناسب قند و شکر

شیرین کننده رژیمی

بسیاری از مردم در مورد مضرات مصرف زیاد قند و شکر در رژیم غذایی نگرانند اما در مورد انواع شیرین کننده رژیمی ‌اطلاعات چندانی ندارند. شیرین کننده های رژیمی، اسامی‌ دیگری نیز دارند از جمله شیرین کننده های مصنوعی، قندهای مصنوعی و قندهای غیر مغذی. در طول چند دهه گذشته، از این مواد به عنوان جایگزینی سالم برای شکر استفاده شده است.

در ادامه تفاوت این مواد را با قندهای معمولی، مورد بحث قرار می‌دهیم. به شما خواهیم گفت که آیا این مواد می‌توانند جایگزین قند معمولی شوند؟ و آیا مضراتی برای انسان دارند یا خیر.

 شیرین کننده رژیمی ‌چیست؟

شیرین کننده رژیمی، قندهایی غیر مغذی اند که به عنوان جایگزین های شکر یا قندهای آزاد شناخته شده اند. در ادامه در مورد آزاد یا مغذی بودن قند ها بیشتر صحبت خواهیم کرد. انواع مختلفی از شیرین کننده های رژیمی ‌وجود دارند. آنها از مواد اولیه مختلفی ساخته می‌شوند.

برخی از آنها مشتقات گیاهی هستند، مانند استویا، برخی از الکل‌های قندی مانند زایلیتول، و برخی نیز مولکول‌های قند اصلاح‌شده هستند، مانند Splenda. همه آنها شیرینی و طعم منحصر به فرد خود را دارند. این قندها ارزش غذایی شناخته شده ای ندارند. عملکرد اصلی این شیرین کننده ها ارائه شیرینی منهای کالری است.

این گونه شیرین کننده‌های صنعتی علاوه بر اینکه در ساخت مواد غذایی کارخانه‌ای استفاده می‌شوند به صورت بسته ای برای مصارف خانگی نیز تولید می‌شوند. اگر تمایل به خرید اینگونه شیرین کننده ها دارید کافیست سری به فروشگاه های اینترنتی مرتبط بزنید.

اسامی‌ چند شیرین کننده بدون شکر معروف

تعدادی از معروف ترین شیرین کننده های رژیمی ‌عبارتند از:

– آسپارتام (یکی از اولین شیرین کننده های مصنوعی و 180 برابر شیرین تر از شکر).

– ساخارین

– سوکرالوز

– سیکلامات

– استویا.

انواع دیگری از شیرین کننده رژیمی ‌نیز وجود دارند که اسامی ‌پیچیده تری دارند. این شیرین کننده ها تحت عنوان کلی الکل قند یا پلیول شناخته شده اند. از جمله موارد زیر:

 – اریتریتول

– ایزومالت

– مالتیتول

– مانیتول

– سوربیتول

– زایلیتول

شناسایی این قندها در محصولات غذایی روزمره دشوارتر از شناسایی قندهایی طبیعی است. زیرا انواع شیرین کننده رژیمی ‌مانند قندهای طبیعی پسوند «اوز» (مانند لاکتوز) ندارند. در عوض، نام های شیمیایی ناآشنا و پیچیده ای دارند مانند مواردی که در بالا ذکر شد.

چرا شیرین کننده های بدون قند به عنوان جایگزین قند، معرفی می‌شوند؟

شکر تصفیه شده که به عنوان ساکارز شناخته می‌شود با اغلب بیماری ها از بیماری قلبی گرفته تا دیابت مرتبط است. مطالعات نشان می‌دهد که قند حتی می‌تواند اعتیاد آور باشد. بسیاری از افراد در هر روز تقریباً به اندازه 20 قاشق چایخوری شکر وارد خونشان می‌شود. این در حالی است که این مقدار باید در حدود ۶ تا ۹ قاشق چایخوری باشد. برخی از افراد برای محدود کردن مقدار قند دریافتی، روی آوردن به مصرف انواع شیرین کننده های رژیمی ‌را منطقی تر می‌دانند. البته نباید انواع شیرین کننده رژیمی ‌نیز بیش از حد مصرف شوند. مصرف بیش از حد قندهای مصنوعی در رژیم غذایی می‌تواند عوارض جانبی نامطلوبی بر سلامتی داشته باشد.

برای خرید آنلاین انواع محصولات رژیمی و بدون قند از فروشگاه گیهان دارویی عطارلند روی تصویر زیر کلیک کنید

شیرین کننده رژیمی -عطارلند

آیا شیرین کننده رژیمی ‌بهترین جایگزین برای قندهای معمولی است؟

در جواب این سوال باید گفت خیر، قندهای طبیعی بهترین جایگزین هستند. بهتر است همیشه خوراکی خانگی بخورید. پخت و پز خانگی می‌تواند به شما کمک کند کنترل بیشتری بر مواد تشکیل دهنده خود داشته باشید. با این کار می‌توانید مصرف بیش از حد قند را محدود کنید. یک بیسکویت خانگی معمولاً دارای فقط 3-4 ماده (کره، آرد، شکر) است. اما بیسکویتی که در مغازه خریداری شده است می‌تواند حاوی بیش از 10 شکل قند از جمله انواع شیرین کننده رژیمی ‌باشد.

منظور از مغذی نبودن شیرین کننده بدون قند 

برای درک مغذی نبودن شیرین کننده بدون قند ابتدا باید با قندهای طبیعی آشنا شوید. تمام غذاهای کربوهیدراتی حاوی قندهای طبیعی به شکل گلوکز، فروکتوز، مالتوز و لاکتوز هستند. برای اینکه قندهای طبیعی را تشخیص دهید کافیست به پسوند «اوز» در انتهای آنها دقت کنید. این پسوند به شما خواهد گفت که این قندها طبیعی هستند.

غذاهای کربوهیدراتی شامل غلات، غلات، حبوبات، آجیل، دانه ها، میوه ها، سبزیجات نشاسته ای و محصولات لبنی هستند. قندهای موجود در این غذاها به مواد مغذی دیگری متصل می‌شوند. این اتصال سبب کندی آزاد شدن قند در جریان خون می‌شود و این موضوع چیز خوبی برای یک قند است. به قندهای طبیعی موجود در غذاها قندهای مغذی یا شیرین کننده مغذی نیز گفته می‌شود زیرا ارزش غذایی دارند. انواع شیرین کننده رژیمی ‌به دلیل نداشتن کالری، ارزش غذایی چندانی ندارد به همین دلیل، قند یا شیرین کننده غیر مغذی یا رژیمی ‌نامیده می‌شوند.

منظور از قندهای آزاد چیست؟

 قندهای آزاد به قندهایی گفته می‌شوند که به صورت صنعتی از مواد طبیعی بیرون کشیده شده و خالص سازی شده اند. قندی و شکری که با چای می‌خوریم بارزترین نمونه از قندهای آزاد هستند. قند های آزاد در بسیاری از مواد غذایی کارخانه ای استفاده می‌شوند. از جمله در غلات صبحانه، سس‌ها، نوشابه‌های گازدار، شیرینی‌ ها، محصولات پخته شده، غذاهای آماده و … . حتی عسل با وجود طبیعی بودن یک قند آزاد محسوب می‌شود. این قندها، همانطور که از نامشان پیداست، برای بدن آزاد هستند.

 قندهای آزاد به سرعت جذب خون شده و باعث نوسانات قابل توجهی در سطح قند خون (گلوکز) می‌شوند. انواع شیرین کننده رژیمی ‌در واقع جایگزین هایی برای مصرف قندهای آزاد هستند نه قند های مغذی و طبیعی موجود در مواد غذایی. اگر خودتان بتوانید تعادلی بین مصرف قندهای طبیعی در غذاهای کربوهیدراتی و مصرف قندهای آزاد ایجاد کنید دیگر نیازی به شیرین کننده رژیمی ‌ندارید. برای سلامتی بیشتر باید مصرف قندهای آزاد را تا حد امکان محدود کنید. 

چرا برخی از افراد مخالف استفاده از شیرین کننده بدون شکر هستند؟

شیرین کننده بدون شکر می‌تواند میزان قند دریافتی شما را کاهش دهد اما مصرف بی رویه این شیرین کننده ها نیز عوارضی را به همراه دارد. برخی از مطالعات جدید نشان می‌دهند که این جایگزین‌های خوشمزه شکر به طور بالقوه می‌توانند برخی از جنبه‌های سلامتی شما را از مسیر خارج کنند.

مثلا در سال 2013 یک مجله سم شناسی شواهدی را نشان داد که می‌گفت سوکرالوز (با نام مستعار (Splenda ممکن است متابولیسم بدن را تغییر دهد. طبق شواهد مذکور، این شیرین کننده رژیمی ‌می‌تواند با جذب برخی داروها در خون نیز تداخل داشته باشد. این بررسی همچنین اشاره می‌کند که سوکرالوز می‌تواند به طور بالقوه به باکتری های مفید روده ما آسیب برساند. حتی ترسناک تر، هنگامی‌ که در معرض گرما قرار می‌گیرد ترکیبات شیمیایی آن ممکن است تجزیه شده و به نوعی سمی ‌شوند.

کلام آخر

در پایان باید گفت مشتریان شیرین کننده رژیمی، روز به روز در حال زیاد شدن هستند. اگر شما نیز تمایل به خرید اینگونه شیرین کننده ها دارید بهتر است آنها را از فروشگاه های آنلاین معتبر خریداری کنید. نکته دیگر هم این است که در مصرف آنها زیاده روی نکنید. زیرا مصرف بیش از حد اغلب مواد خوراکی حتی مواد خوراکی طبیعی می‌تواند برای سلامتی مضر باشد.